Podwójne obywatelstwo staje się coraz bardziej popularne w globalnym świecie, w którym mobilność i wielokulturowość odgrywają kluczowe role. Dla wielu obywateli Polski możliwość posiadania podwójnego obywatelstwa otwiera drzwi do korzystania z przywilejów dwóch różnych krajów, ale jednocześnie wiąże się z przestrzeganiem praw i obowiązków w obu państwach. Przepisy dotyczące podwójnego obywatelstwa różnią się na całym świecie, jednak w Polsce ustawa z 2009 roku w jasny sposób określa, jakie zasady obowiązują osoby posiadające dwa obywatelstwa. Warto przyjrzeć się, co oznacza posiadanie dwóch paszportów, jakie niesie za sobą obowiązki i w jaki sposób można stać się obywatelem więcej niż jednego państwa.
Co to jest podwójne obywatelstwo i jak je nabyć?
Podwójne obywatelstwo to status prawny, który pozwala jednej osobie być jednocześnie obywatelem dwóch państw. Dla obywateli Polski ten stan jest możliwy na mocy ustawy o obywatelstwie z 2009 roku, która daje możliwość zachowania polskiego obywatelstwa nawet po nabyciu obywatelstwa innego kraju. Co więcej, ubiegając się o uznanie, nadanie lub przywrócenie obywatelstwa polskiego, nie jest wymagane zrzeczenie się obywatelstwa innego kraju.
Nabycie obywatelstwa polskiego może odbywać się na kilka sposobów:
- przez urodzenie z rodziców będących obywatelami polskimi,
- na mocy prawa, przez nadanie obywatelstwa,
- uznanie za obywatela polskiego,
- przywrócenie obywatelstwa.
Dzięki temu każdy, kto posiada co najmniej jednego rodzica będącego obywatelem Polski, automatycznie nabywa obywatelstwo polskie z chwilą narodzin, a przy tym może zachować swoje pierwotne obywatelstwo, jeśli przepisy kraju pochodzenia rodziców na to pozwalają. Warto zaznaczyć, że status osoby z podwójnym obywatelstwem może zależeć od przepisów obu państw, a w przypadku Polski nadrzędne znaczenie mają polskie dokumenty tożsamości.
Prawa i obowiązki obywatela z podwójnym obywatelstwem
Posiadanie podwójnego obywatelstwa daje prawo do korzystania z pełni przywilejów obywatelskich w Polsce, lecz jednocześnie nakłada na obywatela odpowiednie obowiązki wobec państwa polskiego. W myśl przepisów każdy, kto posiada polskie obywatelstwo, nie może odwoływać się do praw wynikających z drugiego obywatelstwa podczas kontaktów z polskimi organami władzy. Oznacza to, że wobec instytucji polskich osoba z podwójnym obywatelstwem jest traktowana wyłącznie jako obywatel Rzeczypospolitej Polskiej i nie może powoływać się na wynikające z innego obywatelstwa prawa lub immunitety.
Obowiązki te obejmują:
- konieczność posiadania i posługiwania się polskimi dokumentami tożsamości na terytorium Polski,
- przestrzeganie polskiego prawa, które wobec obywatela z podwójnym obywatelstwem nie ulega żadnym wyjątkowym modyfikacjom,
- służbę wojskową (jeżeli taki obowiązek zostanie wprowadzony) oraz obowiązki podatkowe wynikające z polskiego obywatelstwa.
Polska nie narzuca na swoich obywateli obowiązku rezygnacji z innych obywatelstw, niemniej każdy obywatel RP musi pamiętać, że na jej terenie polskie prawo ma wyłączny prymat. Przykładowo, w przypadku ewentualnych sporów prawnych, osoba z podwójnym obywatelstwem będzie rozliczana według polskich przepisów bez możliwości powołania się na ochronę czy przepisy innego państwa.
Przekraczanie granic i korzystanie z dokumentów przez obywateli z podwójnym obywatelstwem
Podróżowanie oraz przekraczanie granic przez osoby posiadające podwójne obywatelstwo wymaga przestrzegania pewnych zasad. Polskie prawo, zgodnie z ustawą o obywatelstwie, wymaga od obywateli polskich legitymowania się przy wjeździe do kraju polskimi dokumentami tożsamości – paszportem lub dowodem osobistym. Oznacza to, że obywatel z podwójnym obywatelstwem, wjeżdżając na terytorium Polski, powinien posługiwać się wyłącznie polskim paszportem. Jest to szczególnie ważne, gdyż posługiwanie się jedynie dokumentem innego kraju, choćby unijnym, może być przyczyną problemów na granicy.
W przypadku braku ważnego polskiego dokumentu osoby z podwójnym obywatelstwem mogą być traktowane na granicy jako obywatele państwa trzeciego, co wiąże się z ograniczeniami czasowymi pobytu, np. 90 dni w ciągu 180 dni. Ponadto, przy wyjeździe z Polski, osoba z podwójnym obywatelstwem musi również okazać polski paszport, nawet jeśli używa innego dokumentu na dalszą podróż do innych krajów.
Zasada ta pozwala na unikanie sytuacji, w których obywatele polscy opuszczają kraj na podstawie obcego dokumentu, a tym samym potencjalnie omijają zakazy nałożone przez polskie sądy czy inne instytucje państwowe. Zasada ta jest zgodna z praktykami stosowanymi przez inne kraje, takie jak Izrael czy Turcja, które również wymagają od swoich obywateli legitymowania się lokalnymi dokumentami przy wjeździe lub wyjeździe.
Regulacje podwójnego obywatelstwa w innych krajach
Wiele krajów różnie reguluje zasady posiadania podwójnego obywatelstwa, co sprawia, że przed decyzją o uzyskaniu drugiego obywatelstwa warto dokładnie poznać przepisy zarówno Polski, jak i drugiego państwa. W niektórych państwach podwójne obywatelstwo jest w pełni akceptowane i nawet zachęcane, podczas gdy w innych krajach prawo wymaga rezygnacji z dotychczasowego obywatelstwa w momencie przyjęcia nowego. Przykładowo, kraje takie jak Niemcy i Austria historycznie podchodziły restrykcyjnie do tej kwestii, choć obecnie Niemcy stopniowo liberalizują przepisy, umożliwiając zachowanie drugiego obywatelstwa dla cudzoziemców, którzy uzyskali niemieckie obywatelstwo.
W krajach takich jak Japonia, Indie czy Zjednoczone Emiraty Arabskie posiadanie podwójnego obywatelstwa jest całkowicie zabronione. Przepisy te mają na celu uniknięcie potencjalnych konfliktów interesów między obowiązkami obywatelskimi w różnych państwach, jak również zapewnienie jednoznacznej lojalności wobec państwa. Dla przykładu, Japonia wymaga od obywateli, którzy osiągnęli pełnoletność, wyboru jednego obywatelstwa, zmuszając do rezygnacji z drugiego, jeśli w międzyczasie nabyli inne obywatelstwo.
W krajach Unii Europejskiej zasady podwójnego obywatelstwa są zazwyczaj bardziej elastyczne. Hiszpania, pomimo restrykcji, dopuszcza podwójne obywatelstwo dla obywateli krajów Ameryki Łacińskiej, Portugalii oraz Andory. Natomiast w krajach takich jak Wielka Brytania czy Francja naturalizacja cudzoziemców po pięciu latach legalnego pobytu w większości przypadków pozwala na zachowanie obywatelstwa pierwotnego.
Dzięki otwartemu podejściu do podwójnego obywatelstwa osoby, które zdobywają dodatkowy paszport, mają możliwość zachowania więzi z ojczyzną, a jednocześnie pełnej integracji w nowym kraju. Przed decyzją o zmianie statusu obywatelskiego warto zatem dokładnie przeanalizować przepisy obu państw, by móc
Dodatkowe informacje: https://mmt-schneider.com/blog-796-Obywatelstwo_i_paszport_za_inwestycje_Do_wyboru_29_panstw
[ Treść sponsorowana ]
Uwaga: Informacje na stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie zastąpią porady prawnej lub finansowej.
Powyższy artykuł nie stanowi rekomendacji inwestycyjnej lub czynności doradztwa inwestycyjnego w rozumieniu (art. 42 ust. 1 i art.76) Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o doradztwie inwestycyjnym (Dz.U. 2005 nr 183 poz. 1538 z późn.zm.).